Ο ισχυρός δεσμός μεταξύ δασκάλων και μαθητών: Λίγα λόγια από μία δασκάλα ακριβώς πριν το τέλος της σχολικής χρονιάς

Όταν εργάζεσαι με παιδιά, ανακαλύπτεις τη μαγεία παντού! Πίστεψέ με, δεν είμαι το μοναδικό άτομο που το πιστεύει αυτό. Τα παιδιά με τις «ξεχωριστές δυνάμεις τους» μπορούν να σε κάνουν να νιώσεις πως είσαι η νεότερη, η ομορφότερη, η εξυπνότερη, καθώς επίσης και η μαμά τους, ο μπαμπάς τους, ο ψυχολόγος τους, ο σούπερ ήρωάς τους!

Είχα αυτά τα αισθήματα κατά τη διάρκεια ολόκληρης της χρονιάς και αυτό το γεγονός με έκανε να έχω μία από τις ομορφότερες χρονιές της ζωής μου… Όταν δουλεύεις με παιδιά, η προτεραιότητά σου δε θα έπρεπε να είναι η κάλυψη των ακαδημαϊκών τους μόνο αναγκών αλλά και η προσπάθεια να μιλήσεις στην ψυχή τους και να τα κάνεις να σε εμπιστευτούν. Τα παιδιά είναι καθημερινοί μαχητές. Θυμήσου τον εαυτό σου ως μαθητή: έπρεπε να πηγαίνεις σχολείο, να μαθαίνεις και να αποστηθίζεις τόνους ύλης Γλώσσας, Μαθηματικών, Γεωγραφίας, Φυσικής… Αλλά πώς γίνεται τα παιδιά να το καταφέρουν αυτό και γιατί; Πιστεύω πως αυτή είναι μία ερώτηση που όλα τα παιδιά έχουν…

Αυτή είναι η κατάλληλη στιγμή στη ζωή ενός παιδιού για να αποκτήσει ένα πρότυπο, κάποιον ο οποίος τα κατάφερε στη ζωή του και μπορεί να του δείξει τη σημασία του ρόλου του ως μαθητή. Όταν αναφέρομαι σε κάποιον που τα κατάφερε στη ζωή του, εννοώ ένα άτομο το οποίο είναι ευτυχισμένο με την προσωπική και εργασιακή του ζωή. Κατά τη γνώμη μου, εκτός από τους γονείς, οι δάσκαλοι πρέπει να έχουν αυτό το ρόλο. Παρ’ όλο που υπάρχουν γονείς οι οποίοι δε συνέχισαν τις σπουδές τους στο Πανεπιστήμιο ή δεν έχουν μία δουλειά η οποία αποφέρει μεγάλα κέρδη, πιστεύω πως πάντα θα έπρεπε να είναι τα πρότυπα των παιδιών τους όσον αφορά την παιδεία και την καλλιέργεια της ορθής συμπεριφοράς.

Εκτός από τους γονείς τους όμως, τα παιδιά χρειάζονται κάποιον τρίτο ο οποίος θα τους δώσει κίνητρο να πετύχουν και να κοπιάσουν στο σχολείο. Ως δασκάλα, δεν περιμένω όλοι οι μαθητές να σπουδάσουν ούτε είναι αυτός ο στόχος μου. Κάποιοι από αυτούς θα ακολουθήσουν μία διαφορετική καριέρα και αν αυτό είναι κάτι το οποίο τους κάνεις ευτυχισμένους, τότε είμαι στο πλευρό τους και θα τους στηρίξω. Ωστόσο, πιστεύω πως τα παιδιά πρέπει πάντα να δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους στο σχολείο, όχι για να πετύχουν στις εξετάσεις και να είναι ανταγωνιστικοί, αλλά και για να αφομοιώσουν τις κατάλληλες δεξιότητες οι οποίες θα τους βοηθήσουν στην ενήλικη ζωή τους. Επιπλέον, μην ξεχνάς πως όταν κοπιάζεις για κάτι και αρχίζεις να το καταφέρνεις, τότε είναι που ανθίζει η αγάπη προς αυτό αλλά και η αυτοπεποίθηση προς τον εαυτό σου.

Οι δάσκαλοι και ο τρόπος που προωθούν το έργο τους είναι το κλειδί της επιτυχίας. Κάθε παιδί είναι διαφορετικό και χρειάζεται μία ειδική – ξεχωριστή εκπαιδευτική προσέγγιση η οποία θα έχει δημιουργηθεί σύμφωνα με τις εκπαιδευτικές και συναισθηματικές του ανάγκες. Οι δάσκαλοι πρέπει να εργάζονται σκληρά για να κατανοήσουν τις ιδιαιτερότητες του κάθε παιδιού. Συνεπώς, όταν ανακαλύπτουν αυτές τις ανάγκες και καταφέρνουν ν’ απαντήσουν σ’ αυτές, τότε είναι που δημιουργείται ένας ισχυρός δεσμός με το παιδί. Λυπάμαι όταν ακούω ότι κάποιο παιδί δε θέλει να παρακολουθήσει το σχολείο. Αυτό σημαίνει πως εμείς, οι εκπαιδευτικοί και το προσωπικό του σχολείου, κάναμε κάτι λάθος.

Καθώς πλησιάζουμε το τέλος μίας ακόμη παραγωγικής χρονιάς, νιώθω ευλογημένη για όλους τους μαθητές που γνώρισα αυτόν το λίγο καιρό που διδάσκω. Για να είμαι ειλικρινής, όταν οι μαθητές μου τα καταφέρνουν σε ένα μάθημα ή σε μία δραστηριότητα που αφορά τη συμπεριφορά τους και δεν εννοώ το να κερδίσουν ένα βραβείο, αλλά τα μικρά βήματα που πετυχαίνει καθημερινά ένας μαθητής στον αγώνα της γνώσης, νιώθω τόσο περήφανη που νομίζω πως μπορούμε να κατακτήσουμε τον κόσμο μαζί. Πάντα τους αποκαλώ «παιδιά μου» κι αυτό σημαίνει πολλά για’ μένα.

Είμαι ευγνώμων για όλους τους μαθητές που έχω γνωρίσει και θα γνωρίσω στο μέλλον διότι μου δίνουν μαθήματα ζωής και με κάνουν καλύτερο άνθρωπο.

Αγαπημένα μου παιδιά, η δύναμη, η επιμονή και τα αγνά σας αισθήματα πάντα θα με κάνουν να συγκινούμαι.

Καλό καλοκαίρι!